• Economie
• Financiën
• Vastgoed
• Vacatures
• ICT
• Marketing
• Wonen
• Lifestyle
• Cultuur
• Groene tips
• Events
• Hotels/Restaurant
• Recreatie
• Zorg
• BusinessPortHolland
• Sustainable value
• Wetenschap/Innovatie
• Internet /Social media
• Jong blijven/Beauty
• Sport
• Natuur/Adventure
• Vakantie/Travel

Ahmed Aboutaleb schrijft essay over droom en daad

-

Ahmed Aboutaleb over droom en daad

Ahmed Aboutaleb schreef het Essay op verzoek naar aanleiding van de maand van de geschiedenis

In gesprek met Pauw over het Essay Droom en Daad

oktober 2015




HUGO HOES

Ahmed Aboutaleb
Ahmed Aboutaleb
© Urbi et Orbi
Op verzoek van het CPNB schreef burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam voor de Maand van de Geschiedenis het essay Droom en daad.

Het thema luidt Tussen droom en daad. Uw essay heet Droom én daad. Gezien de tegenovergestelde betekenis is dat welhaast een provocatie.

Aboutaleb: Het is míjn verhaal. Waar droom je van als je zelf kind bent? Tegenwoordig wordt heel erg negatief gesproken over migranten die om economische redenen naar een andere deel van de wereld gaan. Die mensen noemen wij gelukszoekers.

En dat heeft een negatieve klank gekregen.
Ja, maar ík was er een. Als je vertrekt omdat je arm bent, niet veel te makken hebt en droomt van een betere toekomst probeer je verbetering te bewerkstelligen in je omstandigheden. Dan heb je een droom, maar eigenlijk geen bestemming. Je bent een beetje zoekende. Je weet dat je een kant uit wilt, maar het is een enorm slingerende tocht. Ik heb techniek gestudeerd, in de media gewerkt, patat gebakken in Scheveningen, en gesleuteld in een garage. Een eindeloze zoektocht naar mijn bestemming. Alleen door te doen kan een droom uiteindelijk ergens toe leiden. En dat is mij wel gebeurd. Dat gaat niet vanzelf. Op de stoep voor je huis blijven afwachten werkt niet.

Had u eerst een droom zonder doel?
Zonder bestemming. Wel een doel. Dat was het verbeteren van mijn levensomstandigheden.

Dat is nogal algemeen.
Ik had geen afgebakende eindbestemming en als ik eerlijk mag zijn heb ik dat nog steeds niet. Volgens mij heeft niemand dat. En ik geloof ook heel sterk dat je het leven niet kunt plannen, maar dat het leven een mens plant. Nog nooit heb ik meegemaakt dat mijn agenda ook uitkwam zoals het volgepland was. Ik plan niet, maar heb wel een doel. Dat ik het als mens beter krijg en mijn familie, gezin, kinderen en omgeving ook.

Ahmed Aboutaleb
uitvergroten
Ahmed Aboutaleb
© Urbi et Orbi
Hoe groot is die omgeving?
Klein wat betreft familie. Maar daarnaast hoop ik door de manier waarop ik dingen doe anderen te helpen met keuzes maken. Ze stimuleren, zodat ze het door mijn ingrepen beter krijgen. Als burgemeester ben in een positie dat ik kan ingrijpen.

Door wie bent u geholpen?
Nou, door heel veel mensen en op allerlei verschillende manieren. In het onderwijs, maar ook op straat. Wie eerlijk is en terugblikt, zal ontdekken dat allerlei mensen hem een opkontje hebben gegeven. In dat opzicht blik ik in dankbaarheid terug.

Hoe kom je van droom op bestemming?
Dat is een slentertocht. Een mooie Zuid-Afrikaanse uitdrukking luidt als je snel wil ga je alleen, als je ver wil dan ga je samen. Dat gaat over ik en wij. Ik staat voor ego. Ik draait om mij, maar alleen ben je niet echt slagvaardig.

Hoezo niet?
Stel dat ik een dollar heb en jij hebt er een. Als wij die ruilen schieten we daar niets mee op en houden we ieder een dollar. Maar als jij en ik een idee hebben en we ruilen, dan heb ik twee ideeën en jij ook. Dat is de kern van wij. De kracht van samen met anderen dingen doen. Het is een interessante gedachte-exercitie: hoe zorg je ervoor dat al die losse ik, ik, ik en iks een stevige wij worden? Een samenleving moet dat willen.

De kracht van wij kan uiteindelijk ook neutraliseren. Voorbeeld: iemand uit een gezelschap met dictatoriale neigingen kan door wij worden geneutraliseerd. Hoe is het mogelijk dat zoveel mensen in het wrange verhaal van Hitler meegingen? Dat is een prangende vraag waar ik niet over uitgepraat raak. Ik heb veel films over WOII gezien en toen ik hier burgemeester werd ben ik pijnlijk getroffen door de oorlogsgeschiedenis. De pijn die Rotterdam heeft ervaren is onbeschrijfelijk en heeft mij gestimuleerd om in de stad op zoek te gaan naar symbolen van die oorlog. Die oorlogsgeschiedenis, en specifieker, iedereen die de in de Breepleinkerk ondergedoken Rebecca Andriesse steunde, gebruik ik als inspiratie. Die wij-groep is zo indrukwekkend. Een goede wij-vorm is de beste optelsom van ik.

Cover essay Ahmed Aboutaleb 'Droom en daad'
uitvergroten
Cover essay Ahmed Aboutaleb 'Droom en daad'
© CPNB
Hoe gaan wij dat voor elkaar krijgen?
Het zou verkeerd zijn om te zeggen dat het er niet is. Er is ongelooflijk veel warmte en kracht in de samenleving en zonder zou het ook wel erg schraal zijn. Voor formele solidariteit hebben we het belastingstelsel, informele solidariteit komt van de wij-samenleving.

Er gaat veel goed.
Er gaat veel goed, maar let op. Als ik gaat overheersen dan wordt het altijd heel erg karig voor de samenleving.

Het essay Tussen droom en daad is in oktober voor 2,95 verkrijgbaar in de boekwinkel.

Dit artikel verscheen in de VPRO Gids 40, in de themabijlage naar aanleiding van de Maand van de Geschiedenis 2015.


Randstad nieuws / Randstad News